S T A T U T

KOŚCIOŁA WOLNYCH CHRZEŚCIJAN

W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

2001

CZĘŚĆ I.

ZASADY OGÓLNE

§ 1.

1. Kościół Wolnych Chrześcijan w Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej “Kościołem”, tworzą wyznawcy zgrupowani, na zasadzie wspólnie wyznawanej wiary, w Zborach Wolnych Chrześcijan zwanych dalej “Zborami”.

§ 2.

1. Terenem działania Kościoła jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Siedzibą władz Kościoła jest miasto Katowice.

3. Kościół może działać również poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 3.

1. Kościół działa samodzielnie i przy wykonywaniu swoich funkcji jest niezależny od państwa.

2. Kościół jest niezależny od jakiejkolwiek zagranicznej władzy lub zwierzchności duchownej albo świeckiej.

3. Kościół ma własny ustrój określony w niniejszym Statucie.

§ 4.

Celem Kościoła jest czynienie ludzi uczniami Pana Jezusa Chrystusa i tworzenie wspólnoty pielęgnującej zasady wiary i życia zgodnie z nauką apostolską.

§ 5.

Kościół realizuje swój cel w szczególności poprzez:

1) tworzenie Zborów i Placówek Misyjnych,

2) organizowanie zgromadzeń i obrzędów religijnych (Wieczerzy Pańskiej i chrztu w wodzie), oraz udzielanie posług religijnych tj. ślubów, pogrzebów, błogosławienia dzieci,

3) sprawowanie opieki duszpasterskiej, w szczególności w szpitalach i więzieniach,

4) organizowanie i publiczne sprawowanie kultu,

5) zakładanie i prowadzenie seminariów i szkół biblijnych (teologicznych), wydawnictw religijnych, domów katechetyczno-szkoleniowych,

6) nauczanie i rozpowszechnianie znajomości Pisma Świętego, w tym poprzez szkolenie, misję, kolportaż,

7) nauczanie religii i głoszenie jej, w szczególności za pomocą: środków audiowizualnych, filmów, książek i innych druków oraz prasy i innych środków masowego przekazywania,

8) prowadzenie działalności oświatowo-wychowawczej i charytatywno-opiekuńczej,

9) prowadzenie inwestycji sakralnych i innych inwestycji kościelnych,

10) nabywanie, posiadanie i zbywanie majątku ruchomego i nieruchomego i zarządzanie nim.

§ 6.

1. Osobowość prawną mają:

1) Kościół jako całość,

2) Zbory.

2. Jednostkami organizacyjnymi Kościoła nie mającymi osobowości prawnej są:

1. Placówki Misyjne Zborów,

2. seminaria,

3. szkoły biblijne,

4. wydawnictwa religijne,

5. domy katechetyczno-szkoleniowe

3. Jednostka kościelna nie mająca osobowości prawnej działa w ramach tej osoby prawnej, która ją powołała.

§ 7.

Organami kościelnych osób prawnych są:

1) dla Kościoła jako całości:

a) Synod,

b) Rada Kościoła.

2) dla Zboru:

a) Ogólne Zebranie Członków Zboru,

b) Rada Braterska.

§ 8.

Kościelna osoba prawna nie odpowiada za zobowiązania innej kościelnej osoby prawnej.

§ 9.

W skład organów kościelnych osób prawnych, o których mowa w § 7 mogą wchodzić wyłącznie członkowie Kościoła.

§ 10.

1. Organizowanie i publiczne sprawowanie kultu należy wyłącznie do kompetencji kościelnych osób prawnych.

2. Publiczne sprawowanie kultu nie wymaga zgłoszenia lub uzyskania zezwolenia, jeżeli odbywa się:

1) w budynkach kościelnych, na gruntach kościelnych albo w innych pomieszczeniach służących katechizacji,

2) w innych miejscach udostępnionych na ten cel przez osobę upoważnioną do dysponowania nimi,

3) w związku z uroczystościami pogrzebowymi na cmentarzach przy zachowaniu obowiązujących przepisów porządkowych.

§ 11.

1. Rada Kościoła prowadzi Ewidencję Zborów Kościoła.

2. Zbór nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania do Ewidencji Zborów Kościoła i pisemnego powiadomienia właściwego organu administracji rządowej przez Radę Kościoła.

§ 12.

1. Przełożeni Zborów, kaznodzieje, misjonarze, ewangeliści, diakoni i diakonisy są duchownymi Kościoła w rozumieniu przepisów o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, o ile wyrażą na to zgodę.

2. Rada Kościoła prowadzi Rejestr osób duchownych Kościoła.

§ 13.

Źródłami finansowania Kościoła są w szczególności:

1) składki i ofiary członków Kościoła,

2) darowizny, spadki i inne świadczenia od osób fizycznych, osób prawnych i innych podmiotów,

3) dochody z działalności gospodarczej Kościoła.

CZĘŚĆ II.

ZBÓR

§ 14.

1. Zbór jest jednostką organizacyjną Kościoła zorganizowaną w formie samodzielnej społeczności, skupiającą członków Kościoła powołaną dla zaspokojenia ich potrzeb religijnych.

2. W Zborze głoszona jest wspólna wiara i odprawiane są obrzędy, o których mowa w § 5 pkt 2 Statutu, zgodnie z przyjętą przez Kościół doktryną.

3. Zbór tworzy, znosi i przekształca Rada Kościoła z wyjątkiem określonym w § 26 pkt 11.

§ 15.

Zadaniem Zboru jest w szczególności:

1) pielęgnowanie życia chrześcijańskiego wśród członków, ich rodzin i sympatyków,

2) nauczanie i szerzenie znajomości Pisma Świętego,

3) pielęgnowanie społecznej modlitwy oraz religijnej muzyki i śpiewu,

4) chrześcijańskie wychowanie dzieci i młodzieży.

§ 16.

1. Zbór ma swobodę działania zarówno w sprawach religijnych, jak i w sprawach zarządzania i dysponowania swoim majątkiem.

2. Zbór:

1) wspiera rozwój Kościoła, w tym finansowo działalność ogólnokościelną,

2) stosuje się do uchwał Synodu w sprawach określonych w § 26.

3. Zbór samodzielnie decyduje o członkostwie oraz o funkcjach w Zborze.

4. Zbór prowadzi działalność w obiektach własnych, wynajętych, użyczonych, jak również w miejscach publicznych.

5. Dla realizacji swoich zadań Zbór może powołać kaznodziejów, misjonarzy, ewangelistów, diakonów i diakonisy.

6. W zakres kompetencji osób duchownych Kościoła wchodzą w szczególności dla:

1) przełożonych i kaznodziejów – prowadzenie nabożeństw i innych zgromadzeń, sprawowanie obrzędów ślubnych, pogrzebowych i błogosławienia dzieci, zwiastowanie słowa Bożego,

2) misjonarzy i ewangelistów – prowadzenie działalności o charakterze misyjnym i ewangelizacyjnym,

3) diakonów i diakonis – prowadzenie działalności o charakterze charytatywno- opiekuńczym i katechetycznym.

7. Czynności o charakterze duszpasterskim, kaznodziejskim, katechetycznym i diakonijnym mogą sprawować również osoby nie będące duchownymi.

§ 17.

1. Do utworzenia Zboru wymaganych jest co najmniej 15 członków.

2. W jednej miejscowości może istnieć więcej niż jeden Zbór.

3. Utworzenie nowego Zboru w danej miejscowości wymaga zasięgnięcia opinii istniejących już w tej miejscowości Zborów Kościoła.

4. Grupy członków liczące mniej niż 15 osób zorganizowane są w Placówki Misyjne Zborów, zwane dalej Placówkami Misyjnymi.

5. Placówki Misyjne są organizowane i prowadzone przez misjonarzy, ewangelistów i kaznodziejów powołanych przez Zbór.

6. Placówka Misyjna może zostać przekształcona w Zbór po osiągnięciu liczby 15 członków. W tym celu Rada Braterska macierzystego Zboru występuje z odpowiednim wnioskiem do Rady Kościoła.

Członkostwo

§ 18.

1. Do Zboru może być przyjęta osoba zamieszkała w Rzeczypospolitej Polskiej, którą Przełożony Zboru przedstawi Radzie Braterskiej celem złożenia wyznania wiary, a Rada Braterska uzna, że złożone osobiście wyznanie jest zgodne z zasadami wiary wyznawanymi w Kościele oraz że zostało złożone z własnej woli i świadomie.

2. Przyjęcie do Zboru, o jakim mowa w ust.1, odbywa się w drodze uchwały Ogólnego Zebrania Członków Zboru.

3. Pod opieką duchową Zboru mogą pozostawać rodziny członków Zboru oraz inne osoby nie będące członkami.

4. Osoby małoletnie mogą być przyjęte do Zboru za zgodą opiekunów prawnych.

§ 19.

1. Członkostwo w Zborze wygasa przez:

1) wystąpienie lub przeniesienie do innego Zboru,

2) skreślenie z listy członków Zboru na skutek nie uczestniczenia w życiu Zboru przez 12 miesięcy, pomimo przeprowadzonych rozmów duszpasterskich,

3) wyłączenie ze Zboru uchwałą Ogólnego Zebrania Członków Zboru – na wniosek Rady Braterskiej – z powodu podjęcia działania przeciw Zborowi, odstąpienia od zasad wiary, prowadzenia życia niezgodnego z zasadami etycznymi określonymi w Piśmie Świętym lub z innych przyczyn, które Ogólne Zebranie Członków Zboru uzna za kwalifikujące do wyłączenia; wyłączenie może być poprzedzone zawieszeniem w prawach członka na okres 3 – 12 miesięcy.

4) śmierć.

2. Członkowi opuszczającemu Zbór nie przysługuje prawo do majątku Zboru lub Kościoła.

Rada Braterska

§ 20.

1. Rada Braterska jest organem Zboru, powołanym przez Ogólne Zebranie Członków Zboru do kierowania działalnością Zboru, zarządzania majątkiem oraz załatwiania spraw i potrzeb Zboru.

2. Rada Braterska jest obowiązana do składania przed Ogólnym Zebraniem Członków Zboru rocznego sprawozdania z działalności, w tym z działalności finansowej oraz gospodarczej.

3. Rada Braterska jest wybierana na okres 4 lat spośród członków Zboru.

4. Rada Braterska składa się z Przełożonego Zboru oraz 2 – 7 członków. Rada Braterska wybiera spośród swoich członków sekretarza i skarbnika.

5. Przełożony Zboru nosi tytuł prezbitera. Do jego obowiązków należy w szczególności piecza nad rozwojem Zboru i troska o zapewnienie normalnego biegu spraw zborowych. Przełożony Zboru zwołuje zebrania Rady Braterskiej w zależności od potrzeb, jednak nie rzadziej niż raz na kwartał, i przewodniczy im.

6. Decyzje Rady Braterskiej zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy składu Rady Braterskiej.

7. Do reprezentowania na zewnątrz i składania oświadczeń woli w imieniu Zboru jest uprawniony Przełożony Zboru albo upoważniony przez Przełożonego Zboru bądź Radę Braterską członek Rady Braterskiej.

Ogólne Zebranie Członków Zboru

§ 21.

1. Ogólne Zebranie Członków Zboru, zwane dalej Ogólnym Zebraniem, jest organem uprawnionym do podejmowania uchwał i zarządzania sprawami Zboru.

2. W skład Ogólnego Zebrania wchodzą wszyscy członkowie Zboru.

3. Uchwały Ogólnego Zebrania zapadają zwykłą większością głosów z wyjątkiem uchwał w sprawie odwołania: Przełożonego Zboru, Rady Braterskiej i Komisji Rewizyjnej, które są podejmowane kwalifikowaną większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy członków Zboru.

4. Ogólne Zebranie zwołuje się raz w roku w trybie zwyczajnym. Zwołanie Ogólnego Zebrania leży w kompetencji Przełożonego Zboru, który w tym celu zawiadamia członków z wyprzedzeniem, co najmniej 7 dni, podając termin i porządek obrad, w sposób zwyczajowo przyjęty w danym Zborze.

5. Ogólne Zebranie może być również zwołane w trybie nadzwyczajnym na pisemny wniosek 2/5 członków Zboru, Komisji Rewizyjnej lub Rady Braterskiej.

§ 22.

Do zakresu działania i kompetencji Ogólnego Zebrania Członków Zboru należy w szczególności:

1) przyjęcie rocznego sprawozdania Rady Braterskiej i udzielenie jej absolutorium po wysłuchaniu opinii Komisji Rewizyjnej,

2) podejmowanie uchwał, na wniosek Rady Braterskiej, w sprawach: przyjmowania nowych członków, zawieszania w prawach członka oraz wyłączania lub skreślania z listy członków,

3) powoływanie Placówek Misyjnych,

4) powoływanie i odwoływanie: kaznodziejów, misjonarzy, ewangelistów, diakonów, diakonis i innych pracowników Zboru,

5) podejmowanie uchwał o nabywaniu, zbywaniu i obciążanie majątku ruchomego i nieruchomego Zboru,

6) decydowanie o budowie lub konserwacji przez Zbór obiektów sakralnych i innych obiektów kościelnych oraz o zakładaniu cmentarzy,

7) uchwalanie wydatków Zboru,

8) powoływanie i odwoływanie: Przełożonego Zboru, Rady Braterskiej i Komisji Rewizyjnej,

9. wybór delegatów na Synod spośród członków Rady Braterskiej.

§ 23.

Ogólne Zebranie Członków Zboru może na mocy uchwały przenieść na Radę Braterską swoje kompetencje do podejmowania decyzji w sprawach, o których mowa w § 22 pkt 3 i 7.

§ 24.

1. Komisja Rewizyjna Zboru wybierana jest w celu sprawowania kontroli w sprawach finansowych i gospodarczych.

2. Komisja Rewizyjna wybierana jest w składzie 3 osób na okres 4 lat przez Ogólne Zebranie Członków Zboru.

3. Komisja zbiera się z własnej inicjatywy bądź na wniosek Przełożonego Zboru. Ma ona prawo żądać od Rady Braterskiej i Przełożonego Zboru informacji i wyjaśnień w sprawach gospodarczo – finansowych Zboru oraz badać dokumentację i księgi rachunkowe. Komisja Rewizyjna ujmuje swoje uwagi i spostrzeżenia w protokole – i przekazuje Przełożonemu Zboru – oraz przedstawia w sprawozdaniu na Ogólnym Zebraniu Członków Zboru.

CZĘŚĆ III.

OGÓLNOKOŚCIELNE ORGANY PRAWNE

Synod

§ 25.

1. Synod jest organem Kościoła, uprawnionym do wydawania przepisów wewnętrznych i uchwał oraz do podejmowania decyzji w imieniu całego Kościoła.

2. Synod zbiera się co 4 lata w trybie zwyczajnym; może być również zwołany w trybie nadzwyczajnym (Synod Nadzwyczajny) – na wniosek Rady Kościoła lub co najmniej połowy Zborów.

3. W skład Synodu wchodzą delegaci Zborów wybrani zgodnie z § 22 pkt 9 Statutu. Zbory wybierają jednego delegata na 25 członków, a Zbory liczniejsze po jednym delegacie od każdej rozpoczętej 25-ki. Mandaty delegatów zachowują ważność przez czteroletni okres kadencji, o ile Ogólne Zebranie nie postanowi inaczej.

4. Termin obrad Synodu ustala Rada Kościoła w porozumieniu ze Zborami, a następnie zawiadamia o nim Przełożonych Zborów w sposób zwyczajowo przyjęty w Kościele, z wyprzedzeniem, co najmniej 3 miesięcy; a w przypadku Synodu Nadzwyczajnego – z wyprzedzeniem, co najmniej jednego miesiąca. Zawiadomienie powinno zawierać proponowany porządek i regulamin obrad.

5. Dla ważności uchwał Synodu wymagana jest obecność co najmniej połowy delegatów i zwykła większość głosów, z zastrzeżeniem § 26 pkt 3 oraz § 30 ust. 1 i § 31.

§ 26.

Do zakresu działania i kompetencji Synodu należy w szczególności:

1) przyjmowanie sprawozdań Rady Kościoła i udzielanie jej absolutorium po wysłuchaniu sprawozdania Komisji Kontrolującej Kościoła,

2) wybór Rady Kościoła,

3) wybór Przewodniczącego Rady Kościoła spośród członków Rady – bezwzględną większością głosów w głosowaniu tajnym,

4) wybór Komisji Kontrolującej Kościoła i innych komisji stosownie do potrzeb Kościoła,

5) uchwalanie zmian w Statucie,

6) uchwalanie składek na potrzeby ogólnokościelne,

6. ocena pracy Kościoła, pracy Zborów, pracy międzyzborowej organizowanej i kierowanej przez Radę Kościoła (kursy, wczasy, zjazdy itp.) i pracy poszczególnych jednostek organizacyjnych Kościoła, w szczególności Wydawnictwa “Łaska i Pokój”

i Seminarium Biblijnego,

8) decydowanie w sprawach majątku stanowiącego własność Kościoła jako całości,

9) podejmowanie decyzji budżetowych dla finansowania działalności budowlanej, międzyzborowej i administracyjnej prowadzonej przez Radę Kościoła,

10) określanie zadań i wytyczanie kierunków działania Kościoła,

11) znoszenie Zborów, na wniosek Rady Kościoła i Komisji Kontrolującej Kościoła, w przypadku odstąpienia Zboru od zasad wiary lub podjęcia działań na szkodę Kościoła,

§ 27.

1. Do kontroli i nadzoru w sprawach finansowych oraz gospodarczych Kościoła, powołana jest Komisja Kontrolująca Kościoła, wybierana przez Synod w składzie 3 osób na okres 4 lat.

2. Komisja Kontrolująca Kościoła ustala we własnym zakresie terminy swoich posiedzeń i kontroli.

3. Swoje spostrzeżenia Komisja Kontrolująca Kościoła przedkłada Radzie Kościoła, oraz składa na Synodzie sprawozdanie z kontroli, łącznie z wnioskiem o udzielenie absolutorium Radzie Kościoła.

4. Komisja Kontrolująca Kościoła ma prawo w każdym czasie żądać informacji i wyjaśnień w sprawach finansowych i gospodarczych oraz ma prawo wglądu do ksiąg rachunkowych, dowodów księgowych i innych dokumentów związanych z zakresem jej działania.

5. Komisja Kontrolująca Kościoła podlega wyłącznie Synodowi.

Rada Kościoła

§ 28.

1. Rada Kościoła jest siedmioosobowym organem wykonawczym Synodu, powołanym na okres 4 lat do zarządzania i załatwiania bieżących spraw kościelnych w imieniu Synodu.

2. Przewodniczącego Rady Kościoła wybiera Synod, jak określono w § 26 pkt 3, a następnie Rada wybiera ze swego grona Pierwszego i Drugiego Zastępcę Przewodniczącego, Sekretarza i Skarbnika; może rozdzielić również inne funkcje między swoich członków.

3. Przewodniczący Rady Kościoła zwołuje zebrania Rady w zależności od potrzeb, ale nie rzadziej, niż co 3 miesiące.

4. Decyzje Rady Kościoła zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy składu Rady Kościoła.

5. Do reprezentowania na zewnątrz i składania oświadczeń woli w imieniu Kościoła są uprawnieni: Przewodniczący Rady Kościoła lub Pierwszy Zastępca Przewodniczącego, bądź pełnomocnik ustanowiony przez Radę Kościoła.

§ 29.

Zakres działania i kompetencji Rady Kościoła obejmuje w szczególności:

1) realizację uchwał Synodu,

2) załatwianie spraw zgłoszonych przez Zbory,

3) udzielanie Zborom pomocy duchowej (np. przy organizowaniu wykładów biblijnych, ewangelizacji) oraz pomocy w zakresie spraw administracyjnych i gospodarczych,

4) inicjowanie i koordynowanie działalności międzyzborowej, a w szczególności pracy wśród dzieci, młodzieży i kobiet, kursów biblijnych i umuzykalniających, szkolenie pracowników, prowadzenie pracy misyjnej i charytatywnej, organizowanie zjazdów, wykładów, seminariów,

5) podejmowanie decyzji w sprawie zwoływania Synodów,

6) powiadamianie właściwego organu administracji rządowej o utworzeniu, zniesieniu i przekształceniu jednostek organizacyjnych Kościoła,

7) prowadzenie Ewidencji Zborów Kościoła,

8) angażowanie i zwalnianie pracowników Kościoła,

9) tworzenie, znoszenie i przekształcanie jednostek organizacyjnych Kościoła nie mających osobowości prawnej wskazanych w § 6 ust.2 z wyjątkiem Placówek Misyjnych,

10) prowadzenie Rejestru duchownych Kościoła.

CZĘŚĆ IV. POSTANOWIENIA KOŃCOWE

§ 30.

1. Rozwiązanie Kościoła i związane z tym decyzje, a w szczególności decyzje w sprawach majątkowych, mogą nastąpić uchwałą Synodu, większością 2/3 głosów przy obecności, co najmniej 2/3 delegatów.

2. W przypadku zaprzestania działalności przez Kościół, majątek Kościoła zostaje przekazany na cele charytatywne.

3. W przypadku zaprzestania działalności przez Zbór, jego majątek przechodzi na Kościół.

§ 31.

Zmiana niniejszego Statutu może być dokonana tylko przez Synod Kościoła większością 2/3 głosów, przy obecności co najmniej 2/3 delegatów.

§ 32.

1. Zbory istniejące w dniu uchwalenia Statutu pozostają osobami prawnymi w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania.

2. Wykaz Zborów istniejących w dniu uchwalenia Statutu określa załącznik do Statutu.